Δυό λόγια για τα ελληνικά προιόντα μας

 

Η φέτα Π.Ο.Π. είναι είδος τυριού στην άλμη, τις ρίζες της οποίας τις βρίσκουμε χιλιάδες χρόνια πριν στην Αρχαία Ελλάδα. Παρασκευάζεται αποκλειστικά από γάλα προβάτου ή αιγοπρόβειο, δηλαδή μείγμα με έως 30% γάλα γίδας . Η γεύση της φέτας είναι αλμυρή και αποθηκεύεται σε υγρό άλμης ή ξινόγαλου για περίπου 3 μήνες. Από τη στιγμή που απομακρυνθεί από την άλμη, η φέτα χάνει όλα τα υγρά της και γίνεται πιο συμπαγής. Η φέτα έχει άσπρο χρώμα ενώ αποθηκεύεται συνήθως σε μεγάλα τετράγωνα κομμάτια. Η ποικιλία αλλάζει ανάλογα και με την σκληρότητα του τυριού. Έτσι λοιπόν μπορούμε να την βρούμε από σκληρή έως και πολύ μαλακή μορφή. Αναλόγως διαφέρει και η γεύση. Το λίπος που περιέχεται κυμαίνεται από 30% έως 60%, ενώ ο μέσος όρος είναι γύρω στο 45%.

 

Η γραβιέρα Π.Ο.Π. είναι είδος σκληρού κίτρινου τυριού. Παίρνει το όνομά του από την Ελβετική πόλη Γκρυγιέρ.
Υπάρχουν διάφορα είδη γραβιέρας , όπως η γραβιέρα Κρήτης που παρασκευάζεται από πρόβειο γάλα κυρίως, αλλά μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την παρασκευή της και κατσικίσιο γάλα σε ποσοστό μέχρι 20%.  Η γραβιέρα πρέπει να ωριμάσει τουλάχιστον για τρεις μήνες κάτω από ειδικές συνθήκες (θερμοκρασίας και υγρασίας). 
Η πασίγνωστη γραβιέρα Νάξου είναι ένα από τα τυριά της Νάξου που έχει γνωρίσει παγκόσμια αναγνώριση.
Η γραβιέρα Νάξου παρασκευάζεται από παστεριωμένο αγελαδινό γάλα ή και με προσθήκη μικρού ποσοστού πρόβειου γάλακτος.
Ένα από τα Κρητικά τυριά, πικάντικο, βουτυράτο, αρκετά αλμυρό, με οξεία γεύση και έντονη επίγευση είναι η γίδινη γραβιέρα .
Στέκεται υπέροχα σε πλατώ τυριών, ενώ λιώνει ωραία σε σουφλέ, πίτσες, τάρτες λαχανικών κ.ά

 

Το λαδοτύρι Μυτιλήνης είναι τυρί Π.Ο.Π που παράγεται από πρόβειο γάλα ή μίγματα του με γίδινο γάλα.
Σε περίπτωση χρησιμοποίησης γίδινου γάλακτος, αυτό δεν πρέπει να υπερβαίνει το 30%.  Είναι γνωστό και με το όνομα "κεφαλάκι".

 

Μετσοβόνε   :  Ένα τυρί  από μίγμα αγελαδινού και πρόβειου με ένα παλ κίτρινο χρώμα καπνισμένο και φτιαγμένο με την τεχνική της ελαστικής τυρόμαζας.  Έχει σχήμα κυλίνδρου και τρώγεται αυτούσιο ή στην σχάρα.  Μπορεί να κάνει υπέροχες καπνιστές πίτσες.  Φέρει το όνομα της  πόλης που κατασκευάστηκε του Μετσόβου.  Δημιούργημα του τυροκομείου του ιδρύματος Τοσίτσα.

 

Κεφαλογραβιέρα Π.Ο.Π. :  Μια αλμυρούτσικη γραβιέρα για όσους αγαπούν τα πικάντικα και νόστιμα τυριά.  Κατασκευάζεται από αιγοπρόβειο γάλα και κάνει υπέροχα σαγανάκια.  Είναι σκληρό τυρί και αν είναι καλά ωριμασμένο κάνει και για τα μακαρόνια.  Αγαπημένο τυρί των μερακλήδων.

 

Σφέλα Π.Ο.Π. :  Είδος φέτας με αναθερμασμένη τυρόμαζα που φτιάχνεται στην δυτική Πελοπόννησο . Είναι τυρί άλμης όπως η φέτα. Η ανάλυσή της είναι υγρασία 40-41% , λιπαρά 27%, πρωτείνες 21-22%,αλάτι 4,7%. Κατασκευάζεται από αιγοπρόβειο γάλα. Μπορεί να ωριμάσει και εκτός άλμης οπότε γίνεται σκληρή σαν κεφαλοτύρι και γίνεται σαγανάκι ή τρίβεται στα μακαρόνια.

 

Μανούρι Π.Ο.Π. :  Φτιάχνεται στη Μακεδονία και th Θεσσαλία και είναι μια ολόπαχη μυζήθρα από πλήρες γάλα. Το βούτυρο δίνει μια μεστή γεύση στο τυρί και οι πρωτείνες του γάλακτος του, ολοκληρώνουν την γεύση. Τρώγεται φρέσκο σαν επιτραπέζιο τυρί και μπορεί να συνοδευτεί από μέλι και ξηρούς καρπούς. Ελαφρά αλμυρό. Αν παλαιωθεί σκληραίνει και είναι ιδανικό για τα μακαρόνια. Ενα από τα καλύτερα τυριά της Ελλάδας που είναι άξιο διεθνούς καριέρας λόγω της εξαιρετικής του γεύσης που συνάδει με τα γούστα των Ευρωπαίων.

 

Καλαθάκι Λήμνου Π.Ο.Π :  Λευκό μαλακό τυρί που συντηρείται σε άλμη και έχει το σχήμα του μικρού καλαθιού που ωριμάζει μέσα του. Πιο αλμυρό από την φέτα με μεστή και γεμάτη γεύση. Κατασκευάζεται από πρόβειο γάλα ή και μίγμα αιγοπρόβειου.Η σύνθεσή του είναι υγρασία 53-54%,λίπος 25%,πρωτείνες 17-18%,αλάτι 2,9% Ένα καταπληκτικό τυρί που σφραγίζει μέσα του όλα τα αρώματα των βουνών του νησιού της Λήμνου. Αν το ωριμάσουμε έξω απο την άλμη,σκληραίνει και γίνεται κατάλληλο για τα μακαρόνια.

 

Κασέρι Π.Ο.Π :  Ενα πολύ δημοφιλές τυρί που φτιάχνεται από πρόβειο η αιγοπρόβειο γάλα με την τεχνική της ελαστικής τυρόμαζας . Ημίσκληρο από συμπαγή κίτρινη μάζα σε παραλληλόγραμο η στρογγυλό σχήμα, βάρους 5-8 κιλά.Η χημική ανάλυση είναι Υγρασία 42%,λιπαρά 25%,πρωτείνες 26%,αλάτι 3%.Έχει ήπιο άρωμα και γεύση και είναι μαλακό στο μάσημα. Το κασέρι πρέπει να ωριμάζει.

Εσείς αγοράστε ένα κεφαλάκι και αφήστε το να ωριμάσει στο ψυγείο σας για 2-3 μήνες.

 

Σκοτύρι Ίου :  Λευκό μαλακό αλοιφώδες τυρι που τα παλιά χρόνια φιαχνότανε μέσα σε ασκούς από τομάρια ζώων με εμποτισμό γάλακτος μέσα στο τυρί του ασκού. Στις μέρες μας γίνεται μόνο από μερικους μερακλήδες τυροκόμους του νησιού . Θα το βρείτε μόνον στην Ιο και αφου το ψάξετε αρκετά και σε άλλα μέρη της Ελλάδας .

 

Το παραδοσιακό απάκι της Κρήτης -το μεσαιωνικό "απόκτιν"- γίνεται από ψαχνό χοιρινό κρέας κομμένο σε λωρίδες,
που μαρινάρονται 2-3 ημέρες σε καλό ξύδι με μπαχαρικά (οπωσδήποτε κίμινο) και συχνά λίγο δυόσμο.  Κατόπιν κρεμιέται να καπνιστεί επάνω από ξύλα με αρωματικά κλαδιά φασκομηλιάς και θυμαριού.  Τρώγεται και κρύο, κομμένο σε λεπτά φετάκια με φρυγανισμένο ψωμί, αλλά συχνότερα το ζεσταίνουν.  Μαγειρεύεται με αβγά στο τηγάνι, δίνει νοστιμιά σε πιάτα με όσπρια, σε μακαρονάδες, ακόμα και σε πίτσες.
Σκέτο, βέβαια, δείχνει την ποιότητά του.

 

Η λούντζα είναι είναι παραδοσιακό αλλαντικό της Κύπρου που αποτελείται από καπνιστό χοιρινό κρέας. Ως φαγητό αλλά και ως λέξη φαίνεται να προέρχεται από την ιταλική lonza.

Κατά τα παλιότερα χρόνια η λούντζα θεωρούνταν ως πολυτελές έδεσμα καθώς διακρινόταν για την γεύση της, πράγμα που την καθιστούσε περιζήτητη. Έως τα μέσα του εικοστού αιώνα, η προμήθεια της λούντζας προερχόταν κυρίως από οικογένειες της κυπριακής υπαίθρου που συνήθιζαν να εκτρέφουν μικρό αριθμό χοίρων με σκοπό την εξασφάλιση αλλαντικών για διάφορες ανάγκες.[1] Για την καλύτερη συντήρηση της απαιτεί ψυχρό κλίμα.

 

Το σύγλινο της Μάνης είναι παστό χοιρινό κρέας που βράζει, σωτάρεται και συντηρείται σε ένα μείγμα από το λίπος του και μπαχαρικά. Έχει βαρειά γεύση και ταιριάζει γευστικά με το πορτοκάλι γι’ αυτό και πριν το χρησιμοποιήσουν το σωτάρουν ελάχιστα με φλούδες  πορτοκαλιού.

 

Το νούμπουλο είναι το τυπικό αλλαντικό της Κέρκυρας. Είναι χοιρινό κρέας που μαρινάρεται σε κόκκινο κρασί και στη συνέχεια καπνίζεται τυλιγμένο σε μπόλια πάνω από αρωματικά φυτά. Πρόκειται για παραδοσιακή συνταγή από την Κέρκυρα.

Παρασκευάζεται ολόκληρο κομμάτι χοιρινής μπριζόλας παστωμένο, με αρωματικά βότανα, ιδιαίτερα ρίγανη και πιπέρι. Αφού «ψηθεί» λίγο με το αλάτι, ωριμάζει μέσα σε φυσικό έντερο και διακριτικά καπνισμένο.Έχει ροζέ χρώμα στο εσωτερικό του.  Κατάλληλο να συνοδεύσει ημίσκληρα τυριά, μαύρη μπίρα, ταιριάζει με τα σύκα και σερβίρεται κομμένο σε πολύ λεπτές φέτες.